Pisika

Pamumuwesto

Ilog ng Baptismo

Paniniwala ng mga deboto:

            Sinasabi na ito daw ang “Ilog Jordan” ng bagong Jerusalem sa bundok Banahaw. Pinaniniwalaan ng mga deboto na kapag ikaw daw ay naligo sa nasabing ilog, ay malilinis ang iyong espiritu. Ito rin ang unang lugar sa pagsisimula ng pamumuwesto.

Paniniwala natin:

            Ang ilog Jordan ang lugar kung saan nagsimula ang paglalakbay at baptismo ni Hesu Kristo.

Tarangkahan ng Jerusalem

   Paniniwala ng mga deboto:   

            Ito ang pasukan sa bagong Jerusalem sa bundok Banahaw.

 Paniniwala natin:

            May 2 tarangkahan ayon sa kasaysayan ang dating lugar ng Jerusalem.

Libro ng Buhay

Paniniwala ng mga deboto:

            Isang malaking bato na hugis libro ayon sa mga deboto. Sinasabi na kapag naiukit ang iyong pangalan sa nasabing bato, ikaw daw ay maliligtas o makakapasok sa langit.

Paniniwala natin:

            Ang libro nang buhay ay hawak ni San Pedro at hindi tayo ang nagsusulat ng ating pangalan sa libro.

Kweba/Husgado

Paniniwala ng mga deboto:

            Pinaniniwalaan na kapag pumasok ka dito at lumabas ng walang kahit anong galos o sugat, ay mapapatawad ang 7 taon ng iyong mga kasalanan. Sinasabi rin na hindi ka raw dito makakalabas kung walang pananampalataya sa Diyos.

Paniniwala natin:

            Hindi napapatawad ng mga ganitong gawain ang ating mga kasalanan.

Krus/Pagpako sa Krus

Paniniwala ng mga deboto:

             Ang paniniwala dito ay ito ang krus kung saan napako at nagdusa si Hesu Kristo.

Paniniwala natin:

             Nasira na ang krus kung saan pinako si Hesu Kristo.

Dalawang magkaibang paniniwala

           Pinapakita ng mga iba’tibang paniniwala na ito na kahit na may pagkakaiba sa mga paniniwala ay may mga pagkakapareho. Kahit na iba ang turing natin sa paniniwala na isa’t isa ay dapat na matutunan natin ang pag-galang hindi lamang sa bawat isa ,kung hindi pati rin sa mga tradisyon ng magkaibang paniniwala. Sa paraang ito ay magiging mapayapa ang pakikisalimuha natin sa bawat isa.

 Ano ang paniniwala ng mga taga-roon o ng simbahan tungkol sa bundok Banahaw

          Ang pinakapaniniwala ng mga tagaroon ay may mga anghel na nilipat ang Jerusalem sa bundok Banahaw. Ayon din sa mga nakatira ay may iba’t ibang sagradong “puwesto” sa bundok Banahaw at ang karamihan dito ay mga lugar na nabanggit sa mga paglalakbay ni Hesus.

Pagninilay:

                Napakaswerte namin na nagkaroon kami ng oportunidad na makapaglakbay sa Bundok Banahaw. Madami kaming natutunan tungkol sa iba’t-ibang paniniwala sa Banahaw. Nalaman naming ang mga ilang tradisyon ng mga Pilipino noon na hangang ngayon ay nabubuhay pa. Sa paglalakbay namin sa Banahaw ay ipinapakita ang pagkabanal at taas ng pananampalataya ng mga Pilipino. Natuto kaming irespeto ang mga paniniwala ng mga katutubo sa Banahaw. Nalaman namin na may pagkakaparehas ang mga paniniwala ng mga Kristiyano at mga katutubo sa Banahaw. Iba’t-iba man ang mga paniniwala nang mga Pilipino bagkus isa pa rin ang hangarin natin, ang manampalataya kung sino man ang ating Diyos.

Kasaysayan ng Banahaw

 Kasaysayan ng Banahaw

Ang Mt. Banahaw ay isang dating bulkan sa isla ng Luzon ng Pilipinas. Ito ay may tatlong rurok na nasa gitna ng probinsya ng Laguna at Quezon. 

Ito ang pinakamataas na bundok sa rehiyon ng CALABARZON.

Ito ay sinasabing sagradong bundok at ito ay sikat na destinasyon sa mga rehilyoso at mga manglalakbay. 

Ang Banahaw ay isang pambansang liwasan at protektadong lugar sa Pilipinas mula 1941. Ang tawag dito ngayon ay Mt. Banahaw-Cristobal Protected Landscape na sumasakop sa 10,901 hektarya ng lupa.

Huling pumutok ang Banahaw noong 1730. Sinira nito ang bayan ng Sariaya na nasa baba ng bundok.

Ang bundok Banahaw ay naging sagradong lugar dahil kay Agripino Luntok. Siya ay isang rebelde ng panahon ng kastila kaya nagtago siya sa Banahaw. May isang alamat na sa pagtatago niya sa Banahaw ay may narinig siyang boses. Sinabi nito na gawin niyang banal ang Banahaw. Nagtakda ang boses ng mga pwesto kung saan-saan magdadasal. Sa kabuuan may higit sa 100 ang pwesto sa Banahaw.

May isa pang katauhan na nagtago sa Mt. Banahaw. Siya si Macario Sakay na miyembro ng KKK o katipunan.  Isa siyang malapit na kaibigan ni Emili Aguinaldo. Nagtago siya sa Banahaw sa panahon ng Amerikano dahil hinahap na sila noon. Maraming kasapi si Macario dahil gumawa siya ng isang Republika. Siya and dahilan kung bakit tinawag na “Devil’s Mountain” ang katabing bundok ng Banahaw. Ginamit siya ng ilan niyang kasaping kamukha niya. Nagdamit sila ng puti at nagtago sila sa iba’t-ibang lugar sa Banahaw at San Cristobal. Inakala ng mga Amerikano na multo si Macario kaya tinawag nila itong “Devils Mountain”. Sa kasawiang palad sa isang kundisyon ay nahuli nila si Macario at mga kasama niya. Binitay sila noong  Setyembre 13, 1907.

VBA hikes Mt. Banahaw

VBA hikes Mt. Banahaw

Last September 28, the senior students of class VBA goes to Mt. Banahaw, Laguna, for their outbound trip together with the senior students of class BRC, Mr. Guevarra and their homeroom adviser, Mrs. Rafael. 

VBA was facilitated by Kuya Jansel, a facilitator from Lakbay Kalikasan and lead by Kuya  Ed. They left Marist School at 6:00 in the morning and arrived at their destination approximately 10:00 in the morning. 

                                                                                                             Peak of Mt. Banahaw

They visited a small town at the foot of Mt. Banahaw called, Kinabuhayan village. They also went to a place called Ciudad Mystica where a small church is located, symbolizing the beliefs of the villagers. Kuya Jansel explained the religion, beliefs and the traditions of the people in that village called Rizalistas. 

They had a warm up and visited the first station called Ina ng Awa, a small cave with a heart-shaped-stone on the entrance. 

The second station challenged the strength, thinking, agility and the physical fitness of VBA students by going through a very dark, deep, narrow and small cave which was believed by the villagers as a holy cave. The villagers also said that if you were able to get out of that cave without a single wound or scratch, seven years of your sins will be forgiven.

The whole class had a short lunch break and proceeds to the third station which was called “Kalbaryo”. It was compared to the path that Jesus took to reach Mt. Sinai. They were able to experience what Jesus has gone through in hiking the mountain, except that they don’t have fatal wounds and they don’t have a cross on their shoulders. While they are at the top of the fourth station, Kuya Jansel, their facilitator, explained why the Sto. Cristoval Mountain was called the “Devils Mountain”. 

 

After the exhausting and tiring experience in hiking, the class went to the fourth station. Unexpectedly, they encountered a hive of bees that’s why they took a different route. They went through a 250+ steps of stairs on their way to the fourth station which was believed by the villagers that if you will be able to count the correct number of steps, including in your way back, you can make a wish and it will be granted. 

 

                                                            VBA on the top of Kalbaryo

This was the end of their trip in Mt. Banahaw. They had a short stop over just to buy food for their dinner. They watched “The Dictator” on their way home and some part of “Hunger Games”. 

They arrived at Marist School approximately 10:00 PM. After their last outbound trip in high school, the class of VBA surely learned not only some part of the history, but also how to respect the religion of other people.

THE MOST MEMORABLE FIELD TRIP IN OUR HIGH SCHOOL LIFE

THE MOST MEMORABLE FIELD TRIP IN OUR HIGH SCHOOL LIFE

                                                                      VBA in the bus

Our field trip this year was held in Mt. Banahaw.

In Mt. Banahaw, we entered a very small cave called "Husgado." The small ones in our class find the cave easy to pass through but the ones with big bodies, find the cave difficult to go through.

After the "Husgado", we went to the "Kalbaryo" . Climbing up was so hard because the mountain was very steep. While going down the mountain was harder because sometimes as you go down, you can't control your speed and you may trip.

We trekked again going to the lake after we went to "Kalbaryo." We go down almost 300 steps before we reach the lake. Going down the stairs was very easy while going up was very hard and exhausting. We bathe a little in the lake. The water in the lake was very cold, however we enjoyed it very much.

After that, we cane back to the bus and went home.

We would say that our field trip this year was the hardest and most tiring compared to the other field trips, but we would say that even though this trip was very hard and tiring, this trip was the most fun and the most memorable trip in our High School life.  

Math Geographical Presentation

Math Geographical Presentation